Is er nog een duidelijker signaal nodig om te laten zien dat Egypte snel fundamentalistisch wordt dan het feit dat er geen week voorbij gaat, zonder dat er een kerk vernield wordt of dat christenen worden aangevallen of zelfs door het leger worden afgeslacht?
De recente chaos, waarin het leger het vuur opende op de vreedzame, ongewapende christenen en meermalen met pantserwagens inreed op demonstranten en daarbij velen doodde, is begonnen in Edfu, ooit een toeristische attractie, zeer bekend om z’n monumenten uit de Oudheid. Maar nu ook bekend als de streek waar moslim-gepeupel kerken vernielt.
De aanval op de kerk van Edfu opent de ogen voor de werkelijke situatie in Egypte. Om het verhaal kort samen te vatten: De Koptische kerk Sint George, bijna een eeuw oud, was dusdanig vervallen, dat de lokale overheid toestemming gaf voor een renovatie. Het duurde niet lang of plaatselijke moslims begonnen te klagen en eisen te stellen. Zoals de eis dat de kerk geen kruisen of kerkklokken mocht krijgen, terwijl de bouwvergunning dat uitdrukkelijk toestond, omdat “moslims en hun kinderen daar aanstoot aan nemen”.
De Koptische leiders hadden geen andere keus dan toe te geven en hierin te berusten. Daarbij werd door de kerkleiding gewezen op de concessies die werden gedaan, “uit liefde voor Egypte, dat door een moeilijke fase heen moet.”
Maar inschikkelijkheid heeft altijd nieuwe eisen tot gevolg. Moslimleiders stonden erop, dat de koepel van de kerk zou worden verwijderd – waardoor het gebouw helemaal niet meer op een kerk zou lijken en dat de bestemming van het gebouw zou worden veranderd in “gemeenschapsruimte”. De Koptische bisschop weigerde, met het argument, dat verwijdering van de koepel de kerk zou doen instorten.
Dat was de voorbode van het Allahu Akbar geschreeuw; moslims dreigden de kerk met de grond gelijk te maken. Kopten werd verboden uit hun huizen te komen, ook om voedsel te kunnen kopen; als gevolg daarvan moesten velen gedurende weken honger lijden.
Na het vrijdaggebed op 30 september vernielden 3000 moslims de kerk, braken de koepel af en staken de kerk in brand. Het vuur sloeg over op huizen van Kopten in de buurt, die daarna door moslims werden geplunderd.
Dit verslag van anti-christelijk sentiment is aanleiding voor meerdere conclusies.
Allereerst ligt de vijandigheid jegens kerken voor de hand. Eisen om kerken in puinhopen te veranderen, dat kruisen verwijderd worden en kerkklokken het zwijgen wordt opgelegd, maken integraal deel uit van de islamitische geschiedenis en dogma’s. De aanvallen op kerken vinden altijd plaats op vrijdag, in de islam de “geheiligde” dagen worden altijd begeleid door de religieuze roep “Allahu Akbar”. Dat zou genoeg bewijs moeten zijn voor de islamitische context van deze aanvallen.
Omdat in de koloniale tijd deze vijandigheid nagenoeg afwezig was, lijkt het alsof tolerantie in de geschiedenis van de islam de regel is en niet de uitzondering. “De Moslimbroederschap” verkondigde onmiddellijk na de revolutie in deze lente dat er geen enkele nieuwe kerk in Egypte zal worden gebouwd. En dat kerken die zijn vernield nooit hersteld zullen worden. En dat het het luiden van kerkklokken voorbij is.
Dat is een reden waarom de plaatselijke overheid toegevend is, zelfs vaak medeplichtig. Leger en politie, die volgens getuigen in Edfu wel aanwezig waren, stonden toe te kijken en grepen niet in. Erger nog, het hoofd van de lokale “veiligheidsafdeling” gaf aan de menigte aanwijzingen bij het vernielen van de kerk.
Precies zoals de gouverneur van Assoean op tv ontkende dat er kerken in brand waren gestoken door te zeggen dat het een pension zou zijn geweest. Dit is de gebruikelijke taktiek om aanvallen op kerken te verontschuldigen. Hij rechtvaardigde het gebeuren zelfs door te beweren dat de aannemer de kerkkoepel drie meter hoger had gebouwd dan was toegestaan: “Kopten maakten een vergissing en moslims herstelden dat”. Einde verhaal.
Ook de daders van de woeste vernielingen worden zelden veroordeeld. Zelfs als daders in de gevangenis belanden, meestal voor de show, worden ze binnen een paar dagen weer vrijgelaten en keren als helden naar huis terug. Ook dit ondersteunt het islamitisch dogma, dat moslims voorgaan boven ongelovigen.
Alleen dit jaar al vonden de volgende aanvallen plaats; op Nieuwjaar met 23 doden; de vernietiging van de zeer oude kerk van Sool, waar moslims voetbalden met relikwiën; de Imbada-aanvallen waar verschillende kerken in brand werden gestoken en in Edfu, waar, zoals gebruikelijk, geen van de aanvallers werd gearresteerd.
Integendeel, drie dagen na “Edfu” vielen moslims weer een andere kerk aan.
In het besef dat ze onaantastbaar zijn, tenminste wat betreft het terroriseren van christelijke “ongelovigen”, hebben de moslims een eenvoudige strategie; verniel de kerken één voor één, in de wetenschap dat men niet zal worden aangeklaagd. Zelfs, dat het Egyptische leger en politie de ongelovigen zullen straffen
als ze het wagen te protesteren.
Leave a Reply